Making life easier

De ikea-stoel is een geniale uitvinding. Een zitgedeelte, vier simpele poten die er in een oogwenk inzitten en je baby kan gelijk waar veilig mee aan tafel. Wij maken er dus ook vaak gebruik van. Zo'n handig item. 

Het nadeel ervan is, en ik ben er redelijk van overtuigd dat ik volgende irritatie met veel ouders deel, het gekletter van de poten en het 'vele werk' om alle onderdelen afzonderlijk mee te nemen. Daar sta je dan, geparkeerd eender waar je moet zijn, gepakt en gezakt met meestal volgende dingen in je handen: baby, pampertas, speelgoed al dan niet in een zak, soms een reisbedje, het zitdeel van de stoel, een poot van de stoel, een poot van de stoel, een poot van de stoel en nòg een poot van de stoel. Want begrijpe wie begrijpe kan, ikea heeft nog niet bedacht dat het een gat in de markt zou zijn om voor die losse poten ook een zak te verkopen. Omdat het niet te koop is, besloot ik mijn naaivaardigheden te gebruiken voor ons gemak en comfort. En ziehier: een zakske voor de poten van de ikeastoel.

Een andere irritatie van die poten is trouwens ook het lawaai. In de auto moet je die telkens goed apart positioneren om geen hele autorit getergd te worden door het gekletter van de poten die telkens tegen elkaar vallen. Bij dezen is dit probleempje dus ook opgelost.

Op deze foto kan je duidelijk zien hoe ik te werk ging. Kort gezegd: ik maakte een potlodenrol op maat van deze vier stokken. Simpel hé.
Aan de buitenkant gebruikte ik katoen, voor de binnenkant gebruikte ik jeanslappen van oude broeken. Daarmee heb ik dubbel gewonnen: ik recycleerde oude materialen én ik verkreeg daarmee ook wat extra stevigheid in de zak dan met een simpele katoenen stof. Het inschuifgedeelte bestaat ook weer uit katoen.

Aan de buitenkant hangen twee lintjes waarmee de zak na het oprollen zo kan dichtgemaakt worden. Een draaglus had deze zak nog beter gemaakt, want nu is het wel een geheel dat met de handen vastgenomen moet worden. Maar ach, ik ben al lang blij dat we ze in één kunnen dragen en dat we van dat verschrikkelijke gekletter onderweg van af zijn (we zijn wel meerdere keren aan de kant gaan staan om die stokken nog te verleggen, zo'n paar minuutjes na ons vertrek).

Patroon: patroon zelf getekend, op basis van een potlodenrol 
Stof buitenkant: Veritas
Stof binnenkant: oude jeansbroeken
Stof inschuifgedeelte: blauw katoen, Naaimachines Stael

Gezocht: tijd

Hoe doet iedereen dat toch? Ik zie verschillende naaisters bloggen over al wat ze maken, of misschien zelfs slechts een selectie ervan. Niets in naailand blijft onaangeroerd door velen, behalve... door mij. Wegens gebrek aan tijd. Wanneer is de ideale tijd om te naaien? Zeg het me, want ik word gek door een tekort aan naaitijd.

Wat ik wel kan doen is op internet kwijlen op patronen en stofjes die ik allemaal wil kopen en gebruiken. Soms druk ik zelfs eens op de buy-knop (gewaagd!), maar uiteindelijk blijft het eerst een maand liggen vooraleer ik de tijd vind om er iets mee te doen. Idem met boeken van de bib... ik moet ze dringend terug brengen naar de bib nog voor ik er iets mee heb kunnen doen.

Na een werkdag spendeer ik een uurtje aan het ophalen van de kindjes en thuis komen. En als we thuis komen, gaat er natuurlijk veel energie naar hen, logisch ook. 's Avonds laat moet ik er niet meer aan beginnen, want de dag erna begint ook weer vroeg. Slaap tussen die twee dagen vind ik ook wel belangrijk.

In het weekend zou misschien wel eens lukken? Maar dan heb ik alvast de helft van de weekend de kindjes 'alleen' voor mijn rekening, zijnde de momenten dat mijn liefste gaat werken. Als zij thuis is, is het natuurlijk niet voor mij alleen. Maar die momenten zijn telkens eerder aan de korte kant om een naaiproject te kunnen verwezenijken, het is eens een ochtendje, of eens een paar uur in de namiddag.

Zo neergeschreven lijkt het maar al te gek... die uurtjes kan ik toch benutten?! Maar in de realiteit is er zoveel gaande in een gezin dat je hobby het eerste is wat moet sneuvelen. Eerst de kinderen, de was, de plas, de afwas, nog meer de kinderen... You know how it gows.

Hoe doen jullie dat? Hoe maken jullie tijd vrij om te kunnen naaien, in combinatie met je werk en gezin? Ik zoek inspiratie (maar niet op naaivlak want ik heb projectjes genoeg in mijn hoofd die ik o zo graag wil maken).